اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تن‌انگاره و باورهای غیرمنطقی زنان مبتلا به سرطان پستان

هدف این پژوهش، مطالعه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) بر تن‌انگاره و باورهای غیرمنطقی زنان مبتلا به سرطان پستان می‌باشد. روش این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. با استفاده از پرسشنامه‌های باورهای غیرمنطقی جونز و تن‌انگاره سوئوتر و گارسیا 30 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان که از باورهای غیرمنطقی بالا و از تن-انگاره پایین برخوردار بودند، به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل(15 نفر در هر گروه) به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایشی 8 جلسه (هفته‌ای یک تا دو جلسه) فنون DBT را براساس بسته آموزشی لینهان دریافت نمود و گروه کنترل، آموزشی در این زمینه دریافت نکرد. پس از اجرای مداخله، مجدداً باورهای غیرمنطقی و تن‌انگاره گروه آزمایش و کنترل مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. F محاسبه شده برای فرضیه اصلی و فرضیه‌های فرعی تفاوت معنادار را در رابطه با متغیرهای مورد مطالعه در هر دو گروه را نشان داد. این پژوهش در همسویی با نتایج پژوهش‌های مشابه مبین این واقعیت است، روش DBT نقش مؤثری در افزایش تن‌انگاره و کاهش باورهای غیرمنطقی زنان مبتلا به سرطان پستان دارد